
Derler ki hiçbir su söndüremezmiş yürek yangınını unutmak başka. Unutmak, unutmak... Bu anının en kötü anın olduğunu düşünürsün ve asla unutamazsın sanırsın. Mutlak bir düşüncedir bu. Fakat hayat hayla devam ediyorsa her zaman daha kötüsü olacaktır. Ve her insan oğlu gibi bir bir sileceksin kötü anıları hafızandan.
Her zaman daha kötüsünün olabileceğini düşünseydik kaybeder miydik umutlarımızı ? Yitirir miydik sevgimizi ? veya; Hiseder miydik diplerde kendimizi ? Kalplerimizi bağla rmıydık geçici aşklara ? Bir amaca bağlanmak yerine yine bağlanır mıydık insanlara ?
ELDE VAR HÜZÜN
söyleşir
evvelce biz bu tenhalarda
ziyade gülüşürdük
pır pır yaldızlanırdı kanatları kahkaha kuşlarının
ne meseller söylerdi mercan köz nargileler
zamanlar değişti
ayrılık girdi araya
hicrana düştük bugün
ah nerde gençliğimiz
sahilde savruluşları başıboş dalgaların
yeri göğü çınlatan tumturaklı gazeller
elde var hüzün
o şehrâyin fakat çıkar mı akıldan
çarkıfeleklerin renk renk geceye dağılması
sırılsıklam âşık incesaz
kadehlerin mehtaba kaldırılması
adeta düğün
hayat zamanda iz bırakmaz
bir boşluğa düşersin bir boşluktan
birikip yeniden sıçramak için
elde var hüzün
Attila İLHAN
Büşra Subaşı